1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Γιορτή 28ης Οκτωβρίου 2015

ΓΙΟΡΤΗ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015

Η γιορτή πραγματοποιήθηκε με υπεύθυνους τους καθηγητές:

Πετρούση Ευαγγελία, Κοσαρλή Ευαγγελία, Παλιουδάκη Ολυμπία και Καζάκο Απόστολο.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

• Ορισμός Σημαιοφόρου και παραστατών
• Παράδοση της σημαίας από τον διευθυντή
• Απονομή αριστείων και βραβείων προόδου στους μαθητές που αρίστευσαν ή πρώτευσαν αντίστοιχα
• Εορτασμός της επετείου του ιστορικού ΟΧΙ

ΧΡΟΝΙΚΟ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

20 σχεδόν χρόνια μετά το τέλος του Α΄ παγκοσμίου πολέμου και οι σειρήνες του πολέμου ηχούν ξανά στην Ευρώπη. Η  υπερχρεωμένη  Γερμανία   οφείλοντας αποζημιώσεις και αποπληρωμές δανείων  έχει οδηγηθεί στα χρόνια του μεσοπολέμου σε οικονομική ασφυξία. Το αποτέλεσμα ήταν εκατομμύρια ανέργων, δυστυχία και εξαθλίωση  στον πληθυσμό.Ένα εκρηκτικό μείγμα πάνω στο οποίο πάτησε ο ΧΙΤΛΕΡ για να ξεκινήσει την πορεία προς το μεγάλο δράμα της ανθρωπότητας.

Σεπτέμβριος του 1939  πανέτοιμη με <<ιδέες >> και σίδερο η Γερμανία φτιάχνει τον άξονα  με 2^η χώρα την  Ιταλία και η Ευρώπη εμπλέκεται σε ένα πρωτοφανή πόλεμο,  τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο.. .

Οι δυνάμεις του Άξονα καταλαμβάνουν τη μία χώρα μετά την άλλη ΠΟΛΩΝΙΑ, ΔΑΝΙΑ, ΟΛΛΑΝΔΙΑ, ΝΟΡΒΗΓΙΑ,  ΒΕΛΓΙΟ, ΓΑΛΛΙΑ. Η ναζιστική Γερμανία οδηγεί τους λαούς σε ένα λουτρό αίματος. Χιλιάδες θύματα στα πεδία των μαχών, χιλιάδες και τα θύματα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. ΝΤΑΧΑΟΥ, ΑΟΥΣΒΙΤΣ, ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ  θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη της ανθρωπότητας ως τόποι απάνθρωπων βασανιστηρίων.

Ερείπια καπνίζουν στην Ευρώπη.  Η Ελλάδα επιδιώκει να παραμείνει όσο το δυνατόν μακριά από τον πόλεμο. Όμως Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ Ιταλία του Μουσολίνι βρίσκεται από τον Απρίλη του 1939 στα σύνορα Ελλάδας - Αλβανίας.

Οι  ιταλικές προκλήσεις κορυφώνονται με τον αιφνιδιαστικό και ύπουλο  τορπιλισμό  του καταδρομικού της Έλλης  στις 15 Αυγούστου στο λιμάνι της Τήνου.

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

 Η Ιταλία με  τελεσίγραφό  της ζητά την ελεύθερη δίοδο των στρατευμάτων της από την Ελλάδα. Ο λαός γεμάτος πίστη στις δυνάμεις του θα πλημμυρίσει τους δρόμους φωνάζοντας το σύνθημα θάνατος στο φασισμό. Η Ελλάδα εισέρχεται στον πόλεμο.

Ο  ενθουσιασμός του στρατού και τα βουνά της Πίνδου επιτρέπουν στους Έλληνες όχι μόνο να αντιμετωπίσουν την ιταλική επίθεση, αλλά και να περάσουν στην αντεπίθεση.

Δεν ήταν ήρωες, δεν ήταν θεοί, ήταν άνθρωποι απλοϊκοί, ειρηνικοί, άνθρωποι καθημερινοί που παράτησαν το αλέτρι και το τσαπί, το δίχτυ, το μολύβι και το χαρτί, παράτησαν μια μάνα, μια αρραβωνιαστικιά, μια γυναίκα με δύο τρία παιδιά και τράβηξαν μπροστά να βάλουν τα στήθη τους τείχος στο πέρασμα του φασισμού.

Η  πρώτη νίκη έρχεται στην Κορυτσά ακολουθούν  Μοσχόπολη, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο. Στη Βόρεια Ήπειρο και στην περιοχή της Κλεισούρας γράφτηκε μια από τις λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας μας.

Οι Ελληνικές επιτυχίες στο αλβανικό μέτωπο είναι οι πρώτες νίκες των συμμάχων εναντίον του πανίσχυρου Άξονα ενθαρρύνουν τους διστακτικούς λαούς να αντισταθούν  και καταστρέφουν το γόητρο του Μουσολίνι. Η Ελλάδα πανηγυρίζει. 8 εκατομμύρια Ελλήνων τόλμησαν να τα βάλουν με 42 εκατομμύρια Ιταλών.

Ο Μουσολίνι ζητά τη βοήθεια των συμμάχων του, 6 Απριλίου 1941        

Η χιτλερική Γερμανία, αφού τσακίσει τη Γιουγκοσλαβική αντίσταση, χτυπά την  Ελλάδα. Τα ελληνικά στρατεύματα στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, στα οχυρά του Ρούπελ, προβάλλουν ηρωική αντίσταση αλλά είναι αδύνατον να νικήσουν την πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή της Γερμανίας και υποκύπτουν. Η Γερμανική σημαία υψώνεται στην Ακρόπολη.

Το έπος του Αλβανικού μετώπου διαδέχεται η σκοτεινή κατοχή. Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν για τους Έλληνες κάτω από το ζυγό του Γερμανού κατακτητή ήταν απάνθρωπες. Η κατοχή είναι ιδιαίτερα σκληρή για τους Έλληνες. Η χώρα μοιράζεται ανάμεσα στους Γερμανούς, τους Ιταλούς και τους Βούλγαρους.

Όλοι οι πόροι είναι στη διάθεση των κατακτητών. Η πείνα εκμηδενίζει το λαό. Όμως από τις πρώτες κιόλας στιγμές της κατοχής οι αυθόρμητες  ηρωικές πράξεις αναγγέλλουν τη θέληση για αντίσταση ενός ενωμένου λαού. Ο αντάρτικος πόλεμος ακινητοποιεί στην  Ελλάδα 3 γερμανικές μεραρχίες και 4 ιταλικές που προσπαθούν  να καταπνίξουν το αντάρτικο κίνημα και δίνει την ευκαιρία στους συμμάχους μας να ανασυνταχτούν.

Δίπλα στους ανώνυμους αγωνιστές, η πνευματική ηγεσία οι ακαδημαϊκοί, δάσκαλοι, οι συγγραφείς, οι καλλιτέχνες δίνουν και αυτοί το παρόν,

εκμεταλλευόμενοι κάθε ευκαιρία να παραβούν τον κανόνα, όπως στην κηδεία του ποιητή Κωστή Παλαμά το Φεβρουάριο του 1943 που κατέληξε σε εκδήλωση διαμαρτυρίας.

Τα αντίποινα των Γερμανικών στρατευμάτων για την αντίσταση των Ελλήνων είναι σκληρά. Χιλιάδες αυτοί που στήνονται μπροστά στον εκτελεστικό απόσπασμα. Στρατόπεδα συγκέντρωσης  δημιουργούνται στο Χαϊδάρι, στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα. Χωριά ολόκληρα καίγονται και ρημάζονται. Οι Γερμανοί εκτελούν στα  Καλάβρυτα όλο τον αρσενικό πληθυσμό  πάνω από 12 ετών. Ο γερμανικός φασισμός κάτω από την αντιφασιστική πάλη των λαών και τα χτυπήματα που δέχεται από τις ενωμένες συμμαχικές δυνάμεις αρχίζει να υποχωρεί. Στις 12 Οκτωβρίου 1944 απελευθερώνονται η Αθήνα και ο Πειραιάς. Στις 18 Οκτωβρίου  ο Γεώργιος Παπανδρέου, πρωθυπουργός της πρώτης μεταπολεμικής κυβέρνησης, ύψωσε την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη.

Ο ελληνικός λαός απέδειξε ότι ακούγοντας το προσκλητήριο των καιρών ξέρει να δίνει επάξια το παρόν  ότι όταν τα έθνη θέλουν να ζήσουν, ξέρουν να παλεύουν για τη λευτεριά αψηφώντας το κίνδυνο και τις θυσίες, ότι όταν οι λαοί παλεύουν για το δίκιο τους τότε οι λίγοι γίνονται πολλοί, οι μικροί μεγάλοι, οι αδύνατοι δυνατοί.

Και κλείνοντας, ας θυμηθούμε τα λόγια του Γερμανού ποιητή  της εποχής, που διαφωνούσε με το χιτλερικό καθεστώς, του Μπέρτολτ Μπρεχτ που είπε ότι :

«Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο.

Μπορείς να τον μαχαιρώσεις στην κοιλιά,

να του αρπάξεις το ψωμί από το στόμα,

να μη θεραπεύσεις την αρρώστια του,

να τον χώσεις μέσα σε μια τρώγλη,

να τον εξοντώσεις βάζοντας τον να δουλεύει μέχρι θανάτου,

να τον οδηγήσεις στην αυτοκτονία,

να τον σύρεις στον πόλεμο.»

Και όλα αυτά τα έζησαν οι λαοί της Ευρώπης μόλις πριν από 70 χρόνια.

Ας ευχηθούμε ότι ο πόλεμος αυτός μας δίδαξε όλους ότι πρέπει να δουλέψουμε  για την ειρήνη.

Κείμενο: Πετρούση Ευαγγελία, ΠΕ02

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >